Trzecia edycja konkursu poprzedzona została kilkuletnimi staraniami Towarzystwa Muzycznego w Bydgoszczy, mającymi na celu zmianę dotychczasowej formy organizacyjnej. W wyniku starań Ministerstwo Kultury i Sztuki wyznaczyło Towarzystwo Muzyczne na głównego organizatora konkursu. Współorganizatorem była Akademia Muzyczna im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy.
Nowością stało się też powierzenie organizatorowi odpowiedzialności za zebranie funduszy, w tym dotacji pochodzących od mecenasów prywatnych. Nagrody regulaminowe sfinansowała w całości amerykańska Fundacja Centrum Paderewskiego w Princeton, czyli Barbara Piasecka-Johnson, zaś fortepian Yamaha przeznaczyła dla najlepszego uczestnika polskiego Fundacja Reginy Smendzianki. Dalszymi fundatorami były: Fundacja Centrum Ignacego Paderewskiego z Wrocławia oraz Bydgoska Fundacja Kultury. Konkurs współfinansowały Ministerstwo Kultury i Sztuki, Urząd Wojewódzki w Bydgoszczy oraz Urząd Miasta Bydgoszczy.
Honorowy patronat nad III Konkursem objął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Wałęsa.
Konkurs odbył się w dniach 5 – 13 lutego 1994 r. Przesłuchania I i II etapu oraz finał A miały miejsce w Sali Koncertowej Akademii Muzycznej, natomiast finał B z orkiestrą, odbył się w sali FP. Regulamin przewidywał udział pianistów polskich i obcokrajowców studiujących lub zamieszkałych w Polsce, w wieku do lat 27. Do konkursu zgłosiło się 25 pianistów, ostatecznie zaś do przesłuchań przystąpiło 17 kandydatów z następujących krajów: Polski, Japonii, Ukrainy, USA i Wielkiej Brytanii.